Protestantse Kerk in Nederland
Protestantse Gemeente Zaamslag
 
 
Oost Europacomité bezocht Vinogradovo Oost Europacomité bezocht Vinogradovo
Reisverslag van het OEC naar Vinogradovo in sept. 2018


dinsdag 11 september 2018
Om 12.00 uur vertrokken we richting Eindhoven voor de vliegreis richting Debrécen. Willy Carpentier was genegen gevonden om ons naar het vliegveld te brengen. Zonder oponthoud kwamen we ruim op tijd aan en hadden we nog tijd voor een bak koffie. Ook de vliegreis was prima. We vertrokken een minuut of 20 later dan gepland, maar arriveerden twee uurtjes later zonder problemen in de Hongaarse stad Debrécen.
Hier stonden Istvàn en ds. Molnàr ons al op te wachten. Zij brachten ons, met het ooit door het OEC gesponsorde busje, naar Vinogradovo in de Oekraïne. Het passeren van de grens tussen Hongarije en Oekraïne duurde slechts 20 minuten. Ds. Molnàr reed ons zonder problemen naar het huis waar we de komende vier dagen zullen verblijven. Rond 20.45 uur waren we bij het huis, waar tweemaal per week maaltijden voor ouderen worden klaargemaakt. Dit huis zal in de rest van dit verslag aangeduid worden als ‘het bejaardentehuis’.
Na nog wat gegeten en gedronken te hebben, gingen we slapen.


woensdag 12 september 2018
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt kwamen Istvàn, Klara en ds. Molnàr rond half 10 naar het bejaardentehuis om de plannen voor de komende dagen te bespreken. Ook hebben we meteen het geld gegeven wat we mee hebben genomen namens het OEC te Genderen, bestemd voor de gaarkeuken. Voor ditzelfde doel hebben we van ons eigen comité ook een overhandigd. Ds. Molnàr en Istvàn hebben getekend voor ontvangst.
Nadat Klara voor een lunch had gezorgd vertrokken we richting het plaatsje Csetvalva waar we een kleine, maar fraaie kerk bezochten evenals de bijbehorende pastorie. Deze was echter nog in aanbouw. De benedenverdieping, bestemd voor vergaderzaal en opslagruimte, was helemaal af. Het is de bedoeling dat er in de bovenverdieping een dominee komt te wonen, maar deze verbouwing ligt al enige tijd stil vanwege de financiën.
Na een rondleiding door deze gebouwen, wat gegeten en gedronken te hebben en na enig beraad werd besloten om een bijdrage toe te zeggen om de verbouwing weer verder te laten gaan. Met dit bedrag is het mogelijk om de waterleidingen, de badkamer en een nieuw plafond te realiseren.

Daarna reed Istvàn met ons door de buurt zodat we wat meer van het land konden zien. Wat opviel was het verschil tussen de staat van de huizen (mooie, afgewerkte huizen naast huizen die nog lang niet afgewerkt zijn en waar al langere tijd veel bouwmaterialen naast het huis lagen). Ook viel ons op dat zo’n beetje alle bomen en struiken die we gezien hebben voor consumptie bedoeld waren, b.v. veel walnoten en druiven.
Er wordt ook veel in kassen gekweekt wat door de mensen dan weer gewoon aan de weg wordt verkocht.
Wat we ook veel gezien hebben waren de typisch geklede zigeunervrouwen.

Later zijn we nog even het stadje in gewandeld en hebben we nog een uurtje op een terrasje gezeten. Na nog wat inkopen gedaan te hebben zijn we terug richting het bejaardentehuis gegaan waar Klara om 18.00 uur een maaltijd voor ons heeft klaargemaakt.
Nadat we lekker hebben gegeten hebben we ’s avonds nog gezellig bijeen gezeten en nog wat gesproken over onze bestedingsdoeleinden.


donderdag 13 september 2018
Na wederom een goed ontbijt kwam Istvàn ons om 9.30 uur ophalen om ons naar Tiszabökeny te rijden waar we gingen kijken bij een tehuis voor gehandicapte kinderen wat nog in aanbouw was. Hun planning was om, na de start van de bouw in oktober 2017 in februari 2019 in gebruik te zijn voor de opvang van 10 kinderen. Omdat hetgeen wat al klaar was er prima uitzag en ze niet alleen een goed plan hadden maar ook echt toewerkten naar een realistisch doel hebben we een bedrag toegezegd voor de verdere bouw van een badkamer voor deze kinderen. Dit bedrag komt bovenop de bijdrage die we namens het OEC van Oldenbroek hebben overhandigd voor deze nog in aanbouw zijnde opvang van gehandicapte kinderen.

Nadat we in het bejaardentehuis een lunch hebben genuttigd zijn we ’s middags met Istvàn naar het plaatselijke ziekenhuis gereden waar we de afdeling neurologie hebben mogen bekijken. Bij de vorige bezoeken is er geld gegeven om enkele kamers op te knappen en om negen nieuwe deuren te kopen. Dit was ook wel gerealiseerd, maar er was nog steeds geld nodig om de rest van de kamers op te knappen en ook enkele toiletten hadden zeer dringend een opknapbeurt nodig.
Ook de hygiëne liet op deze afdeling te wensen over. We begrepen dat het verplegend personeel niet alleen zelf moest schoonmaken maar ook de schoonmaakmiddelen zelf moesten betalen.
Hierna hebben we een rondleiding gehad bij de kinderafdeling. Deze afdeling is door de Hongaarse overheid gesponsord en dat was ook zeer duidelijk te zien. Deze afdeling was keurig afgewerkt en werd in tegenstelling tot de afdeling neurologie ook qua hygiëne beter onderhouden.
We hebben deze middag nog geen toezegging gedaan voor het ziekenhuis, maar gezegd dat we er nog over na wilden denken.

Daarna zijn we terug naar het bejaardentehuis gegaan en hebben we ons klaargemaakt voor een kerkdienst die om 17.00 uur begon. Deze dienst was in het Hongaars, maar op het einde kregen we mee dat ds. Molnàr enkele woorden besteedde aan het bezoek dat deze week uit Zaamslag was overgekomen.
Na de dienst heeft Klara wederom een maaltijd voor ons bereid. We hadden al laten weten dat we zelf ook wel wat klaar wilden maken zodat zijn niet speciaal voor ons moest koken, maar dit idee had weinig kans van slagen.
We kregen een typisch Hongaars gerecht: opgerolde koolbladeren gevuld met rijst. In theorie zou er ook gehakt tussen gezeten hebben maar waarschijnlijk zouden ook de vegetariërs onder ons dit gerecht zonder problemen hebben genuttigd.
Na deze toch weer prima maaltijd hebben we nog een wandeling door Vinogradovo gemaakt. We zijn richting het station gelopen waar we de binnenkomst en het vertrek van de dagelijkse trein (voorzien van slaapcoupés) richting Kiev hebben aanschouwd.
’s Avonds hebben we (onder het genot van een hapje en drankje) nog eens uitvoerig de dag doorgenomen en nagedacht over het te besteden geld.




vrijdag 14 september 2018
Na het ontbijt bracht Istvàn ons naar het dorp Borzhava waar we een bezoek brachten aan een tehuis voor autistische kinderen. We kregen een rondleiding door de gebouwen en constateerden dat de basis voor dit tehuis dik in orde was. De verschillende afdelingen waren keurig netjes afgewerkt, er was vakbekwaam personeel en het materiaal dat nodig was voor allerlei therapeutische behandelingen was voldoende voorradig. Er was een Nederlands stel naar deze plek verhuisd met de bedoeling om er een jaar te blijven (ze waren er nu al vierenhalf jaar) en te helpen bij de opbouw van dit tehuis.
Er was nog wel geld nodig voor hondentherapie. Vaak kunnen deze getrainde dieren veel meer bereiken bij deze kinderen dan dat mensen dat kunnen. Zowel de hond als de begeleider moeten worden opgeleid om bij dit tehuis aan de slag te kunnen gaan. Ze hebben iemand gevonden die bereid is om hier een opleiding voor te volgen (deze start in oktober).
Na enig overleg hebben we de toezegging gedaan om deze vorm van therapie te bekostigen.

Rond half twee waren we terug bij het bejaardentehuis waar we gegeten hebben van de maaltijd die door beide Klara’s
in de gaarkeuken was bereid deze ochtend. Deze maaltijden worden tweemaal per week bereid en dit gebeurt op dinsdag- en vrijdagochtend.
Verder heeft de vrouw van ds. Molnàr het plan om drie dagdelen per week een dagopvang voor de ouderen te organiseren zodat het bejaardentehuis wat permanenter in gebruik zal zijn. Hiervoor heeft het OEC van Oldenbroek een bedrag meegegeven.
Vervolgens hebben we het resterende geld verdeeld en er pakketjes van gemaakt. Zo is ook het besluit genomen om een bedrag te geven aan de afdeling neurologie van het plaatselijke ziekenhuis.
Na nog even van het lekkere weer te hebben genoten werden we om 18.00 uur verwacht bij ds. Molnàr waar we samen met Istvàn en Klara een heerlijke maaltijd hebben gekregen, bereid door Erica, de vrouw van ds. Molnàr.
Na de maaltijd hebben we al het geld overhandigd wat wel toegezegd maar nog niet overhandigd was en zijn alle papieren hiervoor ondertekend.
Hier hebben we afscheid genomen van beide dames. Istvàn en ds. Molnàr zouden ons de volgende ochtend terug naar het vliegveld van Debrécen brengen.


zaterdag 15 september 2018
Om half negen werden we opgehaald door Istvàn en ds. Molnàr. Toen we na een klein half uur bij de grens kwamen stapte een kennis van hen in die ons zou helpen om wat sneller de grens te passeren. Deze kennis (tevens onder-bisschop) hadden we deze week al eerder ontmoet bij een van onze bezoeken. Vanwege zijn diplomatieke functie lukte het ons om heel de rij auto’s in te halen en binnen enkele minuten zonder problemen de grens over te rijden. Zo’n twee uur later kwamen we aan bij het vliegveld en hebben we afscheid genomen.
Het vliegtuig vertrok mooi op tijd en rond kwart over drie landden we op Eindhoven Airport.
Gelukkig was Johan Muller bereid om ons te komen halen zodat we op het eind van de middag terug thuis waren.
We waren het er alle drie over eens dat het een bijzondere, maar goede reis is geweest en we zijn ook tevreden over hoe we het geld hebben verdeeld.
 
terug
 
 
 
 

Eredienst
datum en tijdstip 21-04-2024 om 10:00
meer details

Visiekring
datum en tijdstip 23-04-2024 om 19:30
meer details

Eredienst
datum en tijdstip 28-04-2024 om 10:00
meer details

Ouderencontactmiddag
datum en tijdstip 01-05-2024 om 15:30
meer details

Eredienst
datum en tijdstip 05-05-2024 om 10:00
meer details

Eredienst
datum en tijdstip 09-05-2024 om 09:30
meer details

Eredienst
datum en tijdstip 12-05-2024 om 10:00
meer details

 
Taizéviering
Taizéviering 21 april
meer
 
Hulp aan Oekraïne in oorlogstijd
Het Oost-Europacomié steunt projecten in Oekraïne. meer
 
voedselkast
De voedselkast in ons dorp is weer in bedrijf. meer
 
 
Protestantsekerk.net is een samenwerking tussen de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland en Human Content Mediaproducties B.V.